10 Şubat 2014 Pazartesi

Kırmızı



İçimde geçmek bilmeyen bir sıkıntı var. Sanki tam göğsüme biri oturmuş ciğerlerime alacağım havayı minimuma indiriyor. Her seferinde daha derin nefes almaya çalışıyorum ama alamıyorum. Sonra tekrar, sonra tekrar... Ama sonuç hep aynı. Aldığım nefes yetmiyor bugün. Konuşasım da yok. Sanki söyleyemek istediğim bir dolu şey varmış da uygun kelimeleri bulamıyormuş gibi hissediyorum.
Bugünlerde kendimi ifade edemiyorum.

Nasıl anlatsam, sanki içimde bir yangın var, dışarısı eksi on derece ve ben yanıyor muyum yoksa üşüyor muyum bilmiyorum.

Hani diyorum, çıksam dışarı avazım çıktığı kadar bağırsam.
Çözüm olur mu acaba?

Kırmızıyı severim ama bugun içim başka bir kırmızı kan revan kırmızı, ifadesizliğin kırmızısı!

Hiç yorum yok: